Routekaart
De bloei in de woestijn laat zich niet voorspellen. Het moment en de mate van bloei zijn helemaal afhankelijk van de weersomstandigheden. Een superbloom met uitbundige bloei van de wilde woestijnbloemen is zeldzaam. Bij het voorbereiden van de roadtrip lees ik dat de omstandigheden goed zijn dit jaar, de woestijn in het zuiden van Californië staat flink in bloei. Dat is een paar weken voor vertrek, dus mogelijk alweer voorbij wanneer ik er ben. Het wordt zo een roadtrip met een heuse strategie.
- Bij het uitstippelen van de route hou ik geen rekening met een superbloom. Ik plan dezelfde wandelingen en bezienswaardigheden als wanneer ik hier in de herfst zou zijn.
- Ik plan de route bewust van zuid naar noord. Zo reis ik in dezelfde richting als de superbloom door de woestijn trekt.
Dag 0: naar startpunt Escondido
In de afweging van prijs en afstand komt Escondido bovendrijven als startpunt van mijn roadtrip. De middelgrote stad ligt nog een dik uur rijden van Anza-Borrego Desert State Park. Maar een motelkamer is er aanmerkelijk goedkoper dan vlakbij het park.
Motel Mediteran Escondido
De eenvoudige kamer doet wat kil aan door de plavuizen, maar hygiënisch is het wel. Belangrijke zaken als airco en koelkast zijn aanwezig. De smalle ruimte is een beetje eigenaardig ingedeeld. Er is geen bureau en de ruimte naast het bed wordt gevuld met een tweezitsbank en een losse eettafelstoel. De keuze bij het ontbijt is prima, met onder andere yoghurt en een wafelmachine.
Chan Dara Thai Café
Het is bijna jammer om slechts één gerecht te kiezen, zoveel lekkers staat er op de menukaart. Van veel gerechten is ook een vegetarische variant. Bij het bestellen van de curry fried rice moet ik ook de gewenste pittigheid aangeven, op een schaal van 1 tot 10. De Thaise dame moet lachen als ik 8 inschat. Op haar advies wordt het 4 en daarvan komt het stoom me al bijna uit de oren.
Dag 1: Anza-Borrego Desert State Park
Na een uur relaxed toeren door een lieflijk glooiend groen heuvellandschap rij ik de woestijn in. Daar is het vrijwel direct raak. Bloeiende woestijnbloemen langs de weg. Niet de veelkleurige velden van de plaatjes, maar een steile rotswand met een mix van cactussen en struiken met gele bloemen.
In Anza-Borrego Desert State Park maak ik twee wandelingen door slot canyons. Tussen de wandelingen door rij ik langs de sculpturen van Galleta Meadows. Van een superbloom is verder niets te merken. Alleen bij The Slot zie ik sporadisch een struik of plantje in bloei.
The Slot
Sommige passages in de slot canyon zijn zo nauw, dat je je als een slangenmens tussen de rotswanden vol grillige uitstulpingen moet wurmen.
Galleta Meadows
Woestijn. Wat moet je ermee? Nou, metershoge metalen sculpturen neerzetten bijvoorbeeld van vrolijk makende dieren en dinosaurussen.
Calcite Mine Slot Canyon
Het is sensationeel en ook wel een beetje eng. Helemaal alleen loop ik over de bodem van de canyon in de brute woestijn.
Days Inn Brawley
Bij het inchecken moet ik zeker een kwartier wachten. Dat kan gebeuren. Het enige meisje bij de receptie fungeert als spreekbuis tussen de manager aan de telefoon en een klant waarbij de kamer dubbel in rekening is gebracht. De hotelkamer oogt klinisch, maar voor slechts 50 euro hou ik het er wel een nacht uit. Het is de indringende geur van desinfecterend schoonmaakmiddel die ik niet trek. Na enige tijd dubben, besluit ik mijn verlies te nemen. Op mijn mobiel boek ik Brawley Inn aan de overkant van de straat.
Brawley Inn
Eigenlijk is Brawley Inn te luxe voor een roadtrip in m’n eentje. Want ik ga echt niet het zwembad of de fitness in. Toch is de gerieflijke kamer met goed bed en riante fauteuil stiekem wel erg lekker. En op een voedzaam ontbijt met scrumbled eggs kan ik weer stevige wandelingen maken.
Pizza Hut Brawley
Pizza Hut ken ik alleen van naam en daar gaat vandaag verandering in komen. Ik heb namelijk zin in pizza en de Pizza Hut ligt op loopafstand van het hotel. Het is minder fastfood dan ik had verwacht. Het interieur is oubollig gezellig ingericht met veel roodbruine kleuren. Het zou me niet verbazen als het nog uit de jaren zeventig stamt. De personal pan pizza bevalt goed. Er zit veel groente op en het kleine formaat is een perfecte portie. Het laat genoeg ruimte om bij de supermarkt een stuk cheesecake als toetje te halen.
Dag 2: Bombay Beach en Joshua Tree National Park
Bombay Beach heb ik niet helemaal goed aangepakt. Ik verwachtte onaangeroerde ruïnes van een roemrijke badplaats uit de jaren vijftig. Een spookstad uit de recente historie, verlaten omdat de stank van stervende vissen in de verziltende Salton Sea geen vakantiegangers meer trekt. Onaangetast zijn de ruïnes echter niet meer. Veel is allang ingestort en vergaan. En met de restanten zijn weinig geslaagde pogingen gedaan er iets artistieks van te maken.
Bombay Beach komt denk ik beter tot z’n recht wanneer je juist de leukste kunstzinnige creaties opzoekt. Bombay Beach Drive-In is daar een mooi voorbeeld van. Er is meer, maar dat ben ik zelf misgelopen door mijn focus op de ruïnes. Een uitgebreide leidraad voor het verkennen van de kunstwerken in Bombay Beach is te vinden op de website That Adventure Life.
Joshua Tree National Park staat in bloei! Her en der zie ik vanaf de weg geelgekleurde vlekken in het landschap. De Joshua trees hebben grote witte koppen die bestaan uit allemaal kleine bloemetjes.
In Joshua Tree National Park maak ik drie wandelingen, om de bloei in zoveel mogelijk variatie te zien.
Cholla Cactus Garden
Van een afstand zien de cholla cactussen er zacht en pluizig uit. Maar hun doorschijnende witte vacht bestaat uit flinterdunne venijnige naalden.
Split Rock Trail
Aan de markante steenformaties is geen scherp randje te ontdekken. Zelfs scheuren en barsten zijn geërodeerd tot gladde afgeronde lijnen.
Barker Dam Trail
De dam en het stuwmeertje zijn vooral historisch interessant. De verrassing van de wandeling blijkt een prachtige vlakte vol Joshua trees.
Meer informatie over het park is te vinden op de overzichtspagina van Joshua Tree National Park. Daar staan ook de ervaringen tijdens andere roadtrips en tips voor slapen en eten in de omgeving van het park.
Dag 3: San Bernardino Mountains
Als tegenhanger van de woestijn ga ik vandaag de bergen in. Daarvoor moet ik vanuit 29 Palms eerst nog een uur door de Mojavewoestijn rijden. Ten noorden van Yucca Valley wordt ik overrompeld door de wilde woestijnbloemen. Hele velden in felle kleuren, in plukken verspreid over de droge zanderige vlakte. Gewoon langs de doorgaande weg. Ik stop en kijk mijn ogen uit. Dit is de fameuze superbloom.
San Bernardino Mountains
Wandelen naar Castle Rock met uitzicht over Big Bear Lake. Rijden op Rim of the World Hwy met uitzicht zover het oog reikt.
