Onverzettelijke vesting
In het onherbergzame landschap in de zuidpunt van Máni ligt op een heuveltop het al even onherbergzame dorp Váthia. Het dorp bestaat uit hoge vierkante torenwoningen met ruitjes zo groot als schietgaten. Van een afstand oogt het dorp daardoor als een vesting. De bijzondere architectuur dateert uit de 18e en 19e eeuw. Vanuit de torens konden de Manioten zich verdedigen tegen invasies door buitenlandse overheersers. Met succes, want ze behielden hun autonomie toen de rest van Griekenland onderdeel was van het Ottomaanse Rijk. De torens waren ook van nut in de vele bloedvetes tussen rivaliserende clans.
Stilleven van verval
Váthia is tegenwoordig een spookdorp met twee gezichten. Om toeristen te trekken zijn enkele torenwoningen gerestaureerd en ligt er een restaurant aan de doorgaande weg. Maar nu in oktober is het er uitgestorven. Enig teken van leven zijn twee tevreden soezende katten en een rij kinderschoenen naast de voordeur van een huis. Het grootste deel van het dorp is een stilleven van verval, waar je ongehinderd doorheen kunt wandelen.
