Wandelen over de drakenrug
Augustus 2020 – Net voorbij Hôtel Les Florets mag verkeer niet verder over de weg. Hier begint het domein van wandelaars, rotsklimmers en mountainbikers. Rechts van de weg is een groot parkeerterrein, het startpunt voor de wandeling. Het eerste deel van de wandelroute loopt over de verkeersvrije weg naar Col du Cayron. Je loopt er langs wijngaarden en hebt mooi uitzicht op de bergkam van Dentelles de Montmirail, die als een langgerekte drakenrug boven het glooiende Provençaalse landschap uitsteekt. De puntige rotsen zien er ontoegankelijk uit. Het is moeilijk voor te stellen dat je daar kunt wandelen.
Bij Col du Cayron brengt de aanwijzing in de Rother wandelgids me in verwarring. Wat wordt er bedoeld met de bosweg rechts? Is dat de weg die langs de bosrand loopt of het wandelpad daarnaast in het bos? Ik kies de laatste, maar die gaat veel sneller dan verwacht de helling op naar de voet van de rotswand. Er staan wel regelmatig blauwe stippen. Die blijf ik volgen, het lijkt de route uit de wandelgids in tegengestelde richting.
Daar waar de eerste rotsen vrijwel loodrecht uit de grond oprijzen is een groepje rotsklimmers actief. Ze staan aan de voet met hun uitrusting te rommelen en een paar kleven er tegen de rotswand. De blauwe stippen leiden me verder over de rotsen naar boven. Van een pad is nauwelijks sprake meer, het is klauteren op de rotsen. Met ontzag loop ik over de drakenrug, tussen de puntige uitsteeksels. Het lijkt wel of de draak vliegt, zo weids is het uitzicht.
De richel waarover ik loop wordt smaller, de afgrond steiler. Het is te doen, maar ik realiseer me dat ik al een halfuur niemand meer ben tegengekomen. Helemaal alleen ben ik toch wat voorzichtig. Ik keer om en neem dezelfde route terug.
Zoeken naar evenwicht
Juni 2024 – Het kriebelt. Zal ik nog eens proberen de volledige route te wandelen over Dentelles de Montmirail? Ik ben nu toch in de buurt, na het beklimmen van de Mont Ventoux. Het is een spontane ingeving, waardoor ik geen uitgeprinte wandelkaart van thuis mee heb. Maar het kaartje van de vorige keer staat natuurlijk op deze website. Die kan ik gebruiken, op de telefoon. Ik maak er een screenshot van die ik offline kan gebruiken tijdens de wandeling.
Zo’n tweede keer is de wandelroute een eitje. Over de weg naar Col du Cayron en dan de blauwe stippen volgen. Op Col du Cayron staat zelfs een wegwijzer die de blauwe route naar Dentelles de Montmirail aangeeft. Binnen een mum van tijd ben ik op het punt waar ik de vorige keer ben gekeerd. Deze keer loop ik dapper door. Het pad is eigenlijk helemaal niet spannend. Wat vooral scheelt, is dat ik nu af en toe andere wandelaars tegenkom. In 2020 was het beangstigend rustig, door de coronabeperkingen.
Dan loopt het wandelpad dood tegen een loodrechte rotswand. Ergens hoog tegen de rotsen staat een vage blauwe stip. Als een godsgeschenk komen er net vier Fransen van de andere kant. Heel behoedzaam dalen ze af langs rotsen. Aandachtig kijk ik hoe ze dat precies doen en spreek mezelf alvast moed in dat klimmen eenvoudiger is dan afdalen. Ik vraag hen naar de wandelroute vanaf de andere kant. Die is verder normaal, dit is het eerste obstakel dat ze tegenkomen. Met die geruststelling ga ik als een heuse rotsklimmer tegen de rotswand naar boven. Zoeken naar oneffenheden in de rots waar mijn voet op kan staan en waar mijn handen genoeg grip hebben. Zoeken naar evenwicht. Het lukt, maar met het hart in de keel.
De staart van de draak
Het is grandioos op de staart van de drakenrug. Vanaf het wandelpad is er afwisselend uitzicht over het landschap links en rechts van de bergkam. En tot slot is er op het puntje van de staart een panoramisch uitzichtpunt om terug te blikken over de gewandelde route.
Weer beneden is het nog een kort ommetje langs het uitzichtpunt Rocher du Midi. Na de wandeling over Dentelles de Montmirail ben je misschien wat verzadigd en geneigd om Rocher du Midi over te slaan. Maar boven op deze rots zie je de drakenrug nog een keer fraai liggen, met de Mont Ventoux op de achtergrond.
Wandelkaart
De eerste kaart geeft de route weer zoals ik die in augustus 2020 heb gelopen. Dit is de aanbevolen route voor wie geen loodrechte rotswand kan of wil beklimmen. Deze korte wandelroute brengt je op het meest spectaculaire deel van Dentelles de Montmirail.
De volgende kaart is de complete route over Dentelles de Montmirail en Rocher du Midi, die ik in juni 2024 heb gelopen.
Beide routes starten net voorbij Hôtel Les Florets, ten oosten van Gigondas. Parkeer niet bij het hotel, maar op het grote parkeerterrein dat even verderop rechts van de weg ligt. Achteraan het parkeerterrein staan enkele fijne picknicktafels voor na de wandeling.
