Een oase van bontgekleurde rotsen
Een zonnige zondag in augustus betekent veel aanloop van Franse families uit de omgeving bij Colorado Provençal. Logisch, het is een groot en kleurrijke klimparadijs voor jong en oud. Omdat ik mijn zinnen heb gezet op foto’s zonder massa’s mensen, rij ik net voor half tien ’s ochtends het parkeerterrein op. Betalen bij het loket, foldertje mee en lopen maar.
Het is ruim een kilometer wandelen naar de centrale groeve van Colorado Provençal. Een gewoon zandpad door het bos, waar onderweg vrij abrupt het zand van geel in oranje overloopt. Eenmaal in de groeve knallen de kleuren je tegemoet. Steile donkerrode kliffen met daaronder geelwitte badlands en oranjeroze rimpelige heuveltjes. Er is geen voorgeschreven pad, je kunt vrijuit over de rotsen wandelen. En zo struint iedereen een beetje kriskras door de groeve, met een duidelijke voorkeur voor het beklimmen van uitstulpingen.
Vanuit de groeve vervolg ik de oranje route, die met vier kilometer de langste wandeling is van Colorado Provençal. Het is een bospad dat in een boog omhoog loopt naar een aantal uitzichtpunten. Het eerste biedt uitzicht over een beboste helling met daarin een kleurrijke oase. Dat is Le Sahara, de fantasievolle naam van de groeve waar ik net vandaan kom. Iets verderop is een uitkijk over de Cheminées des Fées, de feeërieke schoorstenen.
Het pad daalt langzaam weer en schampt dan Le Désert Blanc. Zoals de naam doet vermoeden is het een witte variant op Le Sahara, maar veel kleiner. Na een korte blik lopen de meeste mensen verzadigd door. Het is niettemin interessant om door Le Désert Blanc te wandelen. Je treft er een mijnschacht en een roestig stuk rails, herinneringen aan de okerwinning van weleer.
Wandelkaart
Praktische informatie
Openingstijden en tarieven van Colorado Provençal vind je op de officiële website.
Meer kleurige rotsen in de Provence
De andere bekende plek in de buurt om okerrotsen te bekijken is Sentier des Ocres bij Roussillon. Het is kleiner dan Colorado Provençal, maar dat is zeker geen reden om het over te slaan. Daarvoor zijn de felgekleurde rotsformaties simpelweg te bijzonder.
