Op de kansel
De wandelroute door Cirque de Mourèze wijst rechtdoor, maar links is een zijpad naar een uitzichtpunt. Dat is vast de moeite waard, dus sla ik linksaf. Het paadje buigt rond een steile rotsformatie en neemt dan een bijzondere wending. Er zit een diepe, nauwe kier in de rots, precies breed genoeg voor een mensenlijf. In de rotsspleet loopt een stenen trapje naar boven. Het komt uit op een klein plateau, dat als een kansel iets boven de vallei verheven ligt. Vanaf de kansel kijk je uit over het landschap vol eigenaardige grillige rotspilaren. Ook het dorp Mourèze zie je vanaf het uitzichtpunt mooi liggen.
Terug op de doorgaande route meandert het wandelpad verder tussen natuurlijke rotssculpturen. In het wonderlijke landschap kijk ik meer om me heen dan dat ik wandel. Sommige rotspilaren lijken dikke versteende boomstammen, waar echte bomen uit groeien. Andere rotspartijen zijn topzwaar en tarten de zwaartekracht.
Achter in de vallei gaat het wandelpad omhoog. De rotsen hebben langzaam weer de gebruikelijke proporties. Vanaf de helling is er steeds weidser uitzicht over het golvende groene landschap rond Mourèze. De rotspilaren van Cirque de Mourèze zijn maar nietige kiezelstenen tussen al dat groen. Het laatste deel van de klim gaat door het bos en is gemeen steil. Terwijl ik moeizaam omhoog schuifel, komt een jongen van een jaar of tien me dartel voorbij. Ik ben ‘m al eerder tegengekomen, hij loopt nu voor zijn ouders en zusje uit. Als ik even later de top bereik, zit hij daar op een kei te wachten. ‘Ça va, monsieur?’, vraagt hij me enigszins bezorgd. Ik zweet flink van de klim en heb vast ook een rood aangelopen hoofd. ‘Ça va, merci’, antwoord ik en zoek ook een steen om op uit te puffen.
Rode planeet
De wandeling over de bergkam is sensationeel. Aan de ene kant ligt Cirque de Mourèze, waar ik net vandaan kom. Maar aan de andere kant van de hoge smalle rand openbaart zich een totaal andere wereld. Daar ligt het stuwmeer Lac du Salagou, tussen heuvels van rode aarde. Op de smalle vlakte tussen de bergkam en het meer ligt een ingewikkelde puzzel van akkers. Met een vestje aan tegen de straffe wind vergaap ik me aan de uitzichten over Lac du Salagou. Het is een droombeeld, van een bewoonde rode planeet.
Door alle indrukken ben ik nog niet aan de lunch toegekomen. Op de bergkam was de wind ook te hard om comfortabel te kunnen zitten. Terug in Cirque de Mourèze klim ik op een rotsblok naast het wandelpad. Het is een prima plek om de broodjes uit de rugzak te halen, voor een lunch met uitzicht over de vallei.
Wandelkaart
- Het bezoeken van Cirque de Mourèze is goed georganiseerd. Zodra je het dorp Mourèze vanaf de oostkant binnenrijdt, ligt rechts het bureau voor toerisme en is links de toegang voor betaald parkeren. Voor een auto zijn de parkeerkosten 3 euro voor de hele dag (tarief 2024).
- Wie een kortere wandeling wil maken, kan in het dal blijven en willekeurig tussen de rotsformaties van Cirque de Mourèze dwalen. Op die manier zie je meer van de grillige rotsen, maar je mist de wandeling over de bergkam met uitzichten over Lac du Salagou.
Meer informatie
Destination Salagou is de website van het bureau voor toerisme van deze streek. Er is veel praktische informatie te vinden, zoals wandelroutes en andere activiteiten en bezienswaardigheden in de omgeving.