De vloer is lava
Vanochtend ben ik grieperig wakker geworden. Na een korte wandeling naar Pic de l’Ours zit ik nu uitgeteld op een bankje op de boulevard van Agay. Om uit te zieken ga ik de rest van de dag niks meer doen. Punt. Maar na een uurtje ben ik het nietsdoen zat. Vanaf de boulevard zie ik Cap Dramont voor me liggen. Daar rij ik naar toe om te gaan wandelen. Al bij de eerste stappen voel ik me zielsgelukkig. Het wandelpad loopt over de rode rotsen langs zee, met uitzicht over de baai van Agay. Hier knap ik helemaal van op, ondanks dat ik snotter en kortademig ben.
Ik dwaal van het pad af en zwerf over de rotsen. Het gesteente waaiert in kleur van dieprood tot zwartgeblakerd. Het zijn de kleuren van brandende lava, alsof de lava gisteren vers in zee is gevloeid. Maar er groeien ook lieflijke bloemetjes tussen de lavarotsen. Het is toch echt al miljoenen jaren oud.
Steenpuist
Het wandelpad gaat omhoog. Cap Dramont is nog best een flinke puist, of beter gezegd: twee flinke puisten. Op de hoogste top is een seinpost van de marine gebouwd, op een iets lagere top ernaast staat een mast vol communicatieapparatuur. Ik klim heel kalm naar die laatste. De naam Belvédère de la Batterie wordt volledig waargemaakt. Vanaf de top heb je weids uitzicht over de baai van Agay en de oranjerode rotspartijen van Massif de l’Estérel. Op de andere top bij Sémaphore du Dramont is vast ook mooi uitzicht, maar ik mis de puf voor nog een klimmetje.
Rond de zuidpunt is Cap Dramont grillig en ruig, met puntige rotseilandjes en diepe kreken. Het wandelpad ligt hoog boven het water, de zee is minder toegankelijk. Bij het ronden van de kaap komt een markant vierkant torentje in zicht, dat op de rode rotsen is gebouwd. Dichterbij blijkt de toren op een klein eilandje voor Cap Dramont te liggen, Île d’Or. Het is een oude wachttoren en seintoren, een semafoor.
Wandelkaart
- De wandeling over Cap Dramont start bij Parking du Camp Long. Dat is een ruim en gratis parkeerterrein voor wandelaars en badgasten van Plage de Camp Long. Vanaf de doorgaande weg staat het parkeerterrein niet aangegeven. Er wijst wel een bord naar restaurant Tiki Plage. Neem die afslag, het parkeerterrein ligt aan het einde van de weg. Let op dat het een smal weggetje is en er alleen auto’s kunnen parkeren die maximaal twee meter hoog zijn. Dus niet geschikt voor campers.
- Achteraf ontdekte ik dat ik nog iets bijzonders heb gemist. Vlak onder Port du Poussaï is een plukje rotsen bizar kopergroen van kleur. Het is een kleine moeite om er langs te lopen, maar je moet het net even weten. Dit is de locatie op Google Maps.