Baños, 1 januari 2005
In het eerste dorpje buiten Baños wordt de weg geblokkeerd door een slagboom van bamboe. Carnavalesk uitgedoste figuren met schuimrubberen maskers vragen een kleine bijdrage voor de doorgang. Voor een stuiver of een dubbeltje – het maakt eigenlijk niet uit wat je geeft – gaat de slagboom omhoog voor onze mountainbikes. Tweehonderd meter verder staat de volgende slagboom, we passeren er in totaal vier in het dorpje. Het is een van de gebruiken die in Ecuador bij het vieren van oudjaar horen. Automobilisten worden op doorgaande wegen staande gehouden door als militairen of prostituees uitgedoste mannen. Ook in Baños zelf kun je niet ongestoord over straat lopen. Daar zijn het vooral kinderen die verkleed als clown of monster geld en snoepjes van voorbijgangers verzamelen.
Op oudjaarsavond wordt er volop geflaneerd door de straten van Baños. Op diverse plaatsen zijn podia waar verklede figuren dansen op mechanische muziek. Overal hebben mensen levensgrote poppen voor huis gezet. Veel poppen zijn voorzien van een maatschappijkritische boodschap. Het moeten bekende mensen voorstellen, vooral politici. Het zijn de mensen die het afgelopen jaar negatief in het nieuws zijn geweest en die men het liefst zou willen vergeten.
Als het twaalf uur is (gelukkig nieuwjaar!) worden de poppen op straat gegooid, met benzine overgoten en in brand gestoken. De enorme vreugde-uitbarsting die je na twaalf uur zou verwachten blijft uit. Er gaat slechts een enkele slappe vuurpijl de lucht in. De mensen zijn zelfs opvallend kalm. In groepjes staan ze rond de vuren van de brandende poppen bezinnend in de vlammen te kijken.
