Muyuna, 19 november 2004
Mia valt nogal uit de toon tussen de andere vrijwilligers op de Establo. Ze is een hoogblonde Deense schone en vertoont het stereotiepe gedrag dat je daarbij verwacht. Een tikje ordinair als ze met naar smakken neigende maalbewegingen haar kauwgom in de mond laat rondgaan of wanneer ze kringetjes blaast van haar sigarettenrook. En erg druk met haar uiterlijk in de weer. Ze kan tijden op de veranda van onze cabaña zitten om haar nagels te vijlen en te lakken. Ze gruwelt van de minuscule littekens die ze hier heeft opgelopen op haar gladde, zachte benen. Haar voornaamste doel is om goedgebruind naar Denemarken terug te keren. Ze is een echte beach girl, zoals ze zelf zegt.
Mia is min of meer per ongeluk in de jungle beland. Ze wilde graag sociaal werk doen buiten Quito, maar de projecten daar bestaan uit les geven en werken in de natuur. Speciaal voor haar is geregeld dat ze bij een arme familie kan werken, die tegenover de Establo woont. De eerste week hadden we geen idee wat we met Mia aan moesten en zelf had ze dat ook niet. Het werken bij de familie vond ze niks, omdat het naar haar idee stonk in huis. Al het onbekende eten dat ze kreeg voorgeschoteld, schoof ze na één hap klagend en met een lang gezicht terzijde. Als we het woord jungle lieten vallen, wilde ze niet meer mee wandelen, doodsbenauwd voor slangen en harige spinnen. Ze wilde wel mee om op rubberbanden de rivier af te zakken, maar gaf al bij het instappen op omdat ze onhandig uit de band kiepte en haar scheenbeen licht bezeerde aan een steen. Hele dagen zat ze in zich zelf gekeerd het laatste deel van Harry Potter te lezen en toen ze die uit had begon ze weer opnieuw. Er was alleen enthousiasme bij haar te bespeuren als ze sprak over thuis, over Denemarken.
Na een tijdje vertelde Mia ons wat haar dwars zat. Haar vriend in Denemarken was van het ene op het andere moment afstandelijk en kortaf tegen haar en ze zat maar te malen wat er toch met hem aan de hand kon zijn. Ook wanneer ze belde, kon ze maar geen hoogte van hem krijgen. Langzaam raakte ze ervan doordrongen dat ze op deze manier haar tijd aan het vergallen was. De knop ging om en Mia werd vrolijk en uitbundig. Ze is nog steeds een beach girl en schijterig voor van alles, maar ze kan er hard om lachen als we haar daarmee plagen. Ik heb wel een zwak gekregen voor Mia. Ze was helemaal in haar element op de avond dat we met zijn allen in het restaurant van de Establo hebben gedanst. Ze danst heerlijk en geniet er zichtbaar van. En toen ik voor onze cabaña zat te knoeien met mijn insectenbeten, wilde ze wel helpen. Met satanisch genoegen heeft ze de beten, met witte koppen zoals puistjes, uitgeknepen. Met haar authentieke gedrag zorgt Mia zo voor de nodige afwisseling. Door haar lig ik nu vaker op het idyllische privéstrandje bij de Establo, al is het meestal in de schaduw onder de bomen.
Mia is intussen ook van de Establo gaan houden – ja, zelfs Mia! – en zou wel langer willen blijven. Maar ze gaat over twee weken naar Chili, waar ze haar vriend weer zal zien. Hij komt oorspronkelijk uit Chili en ze gaan samen zijn familie opzoeken. Hoewel Mia sterk heeft getwijfeld of ze nog wel naar Chili moet gaan, heeft ze er vertrouwen in dat het weer goed komt met haar vriend. En zo niet, dan hebben we afgesproken dat ze terugkomt naar de Establo om samen kerst te vieren.
